سازمان جهانی استاندارد ISO:سازمان جهانی برای استانداردسازیInternational Organization for Standardization موسوم به (ISO) در سال ۱۹۴۶ با هدف تسهیل تبادل کالاها و خدمات در سطح جهانی به وسیله تدوین استانداردهای جهانی ایجاد شد.

ISOیک سازمان غیردولتی است که مقر اصلی ان در شهر «ژنو» کشور «سوئیس» می‌باشد، بزرگترین سازمان تدوین و منتشرکننده استانداردهای جهانی محسوب می‌گردد.

این سازمان مرکب از سازمان‌های استاندارد ملی ۱۶۱ کشور جهان است که هر یک وظیفه نمایندگی کشور خود را به عهده دارند. این اعضا به ۳ گروهMember bodyاعضای اصلی، Subscriber memberامضاکننده و Correspondent member ناظر تقسیم می شوند.

تعداد اعضای اصلی ۱۰۷ کشور تعداد اعضای امضا کننده ۱۱ کشور و تعداد اعضای ناظر ۴۳ کشور است.

تدوین استانداردها توسط کمیته‌های فنیTechnical Committee (TC)صورت می‌گیرد و هر کمیته مرکب از نمایندگانی از کشورهای مختلف بوده کهدارای حق رأی می‌باشد و هر کمیته دارای یک رییس است که از میان کشورهای عضو انتخاب می‌شوند. تصویب هر استاندارد بارأیحداقل ۷۵% اعضا به تصویب می‌رسد.

از آنجا که سرواژه سازمان جهانی استاندارد در زبان‌های مختلف متفاوت است، برای مثال در زبان انگلیسی IOSو در زبان فرانسه OINمی‌شد، به منظور یکسان کردن نام آن در سراسر جهان این سازمان به نام ISO خوانده می‌شود.

نامISO از کلمه یونانی (لاتین)ISOS به معنی هم‌شکل و یکسان گرفته شده که کلمه‌ی معادل آن در فارسی «ایستار» است.

سازمان ملی استاندارد ایران یکی از اعضای اصلی و قدیمیISOاست که از سال ۱۹۶۰ در سازمان جهانی استاندارد عضویت داشته است.